Interview met geneeskundestudent Anna Simonelli

Het is weer tijd voor een interview! Deze keer vertelt Anna over haar ervaring. Anna is een 21-jarige geneeskundestudent. Zij heeft vorige zomer bij verschillende huisartsenpraktijken ingevallen als doktersassistente en deelt graag haar ervaring om andere studenten ook enthousiast te maken!

Wat is de reden dat je (destijds) hebt gekozen om bij Huisartsenhulp te werken? 

Ik wilde graag meer praktische ervaring opdoen. En ik wou ook graag een beetje leren hoe het gezondheidssysteem werkte.  

Hoe ging het inwerken bij de huisartsenpraktijk? En hoe ervaarde je de begeleiding vanuit de praktijk en ons? 

Het inwerken ging heel goed. Ik had een datum van te voren afgesproken met de huisartsenpraktijk om een half dagje langs te komen gewoon om in te werken en kennis te maken. De allereerste keer dat ik ging inwerken was het helemaal nieuw voor mij, en ben ik uiteindelijk bijna de hele dag gebleven. Ik vond het in het begin heel spannend, maar gelukkig was er een aardige en ervaren doktersassistente die mij alles heeft uitgelegd, en ook meteen heeft laten oefenen met het antwoorden van de telefoon en het triëren. Ook op andere werkdagen had ik een goede begeleiding vanuit de praktijk omdat ik bijna altijd met een ervaren doktersassistent(e) werkte, en ik mocht haar of hem altijd vragen stellen. Daarnaast kon ik overleggen met de huisarts over de patiënten die hadden gebeld of waren langsgekomen.  

De begeleiding vanuit Huisartsenhulp vond ik ook heel goed. Na acceptatie ontvang je via Huisartsenhulp het adres, telefoonnummer en een contactpersoon van de praktijk. De contactpersoon mag je dan contacteren om een inwerkdag in te plannen. Huisartsenhulp was ook voor vragen tijdens het werken altijd bereikbaar, en ik vond dat de communicatie tussen Huisartsenhulp, mij en de huisartsenpraktijk altijd heel soepel ging.  

Wat heb jij geleerd van het werken als doktersassistente? 

Vooral rustig te blijven en goed nadenken in een situatie dat wel misschien stressvol kan zijn. Bijvoorbeeld als een patiënt in paniek raakt, moet je gewoon rustig blijven. Als je rustig blijft kan je de juiste triagevragen stellen, en zo kan je de patiënt beter helpen.  

Wat vond je het leukste aan het werk? 

Het leukste was het helpen van patiënten die bezorgt of in paniek naar de praktijk komen. Als ze daarna gerustgesteld de praktijk buitenlopen is dat altijd mooi om te zien. Wat ik ook leuk vond was het communiceren tussen de verschillende ‘’takken’’ van het gezondheidssysteem. Bijvoorbeeld, ik moest vaak communiceren met collega’s in de apotheek, in het ziekenhuis, of in de thuiszorg en dan terugkoppelen met de patiënt.  

Wat vond je minder leuk aan het werk? 

Je wordt niet altijd aardig behandeld door de patiënten, dat is natuurlijk niet zo leuk. Soms heb je ook moeilijke patiënten die niet willen wachten en meteen willen worden gezien door de huisarts. Of soms heb je ook dat mensen bellen en vooral praten over hoe ontevreden ze zijn over het gezondheidssysteem. Maar gelukkig gebeurt dit allemaal niet heel vaak.  

Indien jij bij verschillende praktijken hebt gewerkt, wat waren de grootste verschillen die jij hebt ervaren? 

Ik heb in drie verschillende huisartsenpraktijken gewerkt, twee in Amsterdam en een in Den Haag. Een van de grootste verschillen die ik heb ervaren was de culturele komaf van de patiënten die naar de praktijk kwamen. Bijvoorbeeld, in Den Haag merkte ik dat ik veel meer in het Engels moest communiceren met buitenlandse patiënten. In Amsterdam Oost, waren er soms patiënten die geen Nederlands of Engels konden spreken, en dus communiceerde ik vaak met een familielid die wel Engels of Nederlands kon spreken. In de andere praktijk in het centrum van Amsterdam waren er, naast Nederlandse patiënten, ook toeristen die voor een visite kwamen.  

Nog een groot verschil was het telefoon systeem in de verschillende praktijken. In twee praktijken gebruikte ze het systeem waar de patiënt direct met de doktersassistent kon praten door te bellen. In een andere praktijk daarentegen gebruikte ze een ‘’terugbel’’ systeem, waar de patiënt een tijd kan kiezen om teruggebeld te worden door de doktersassistent.  

Hoe verliep het contact tussen jou en de andere collega’s (huisartsen, doktersassistenten, POH’s)? 

Het contact verliep altijd heel goed. Als ik vragen had was iedereen erg beschikbaar en iedereen was ook heel vriendelijk.   

Welke casus is jou het meeste bijgebleven? Kan jij hier iets over delen?

Er kwam is een jonge vrouw (rond de 20 jaar, dus rond mijn leeftijd) naar de balie en ze zei tegen mij: ‘’ik wil zelfmoord plegen, het is niet de eerste keer dat ik het probeer, maar deze keer wil ik het echt doen’’. Ik vroeg of ze even kon wachten op een plek waar ik haar wel goed kon zien. Ik heb haar ook gevraagd of ze het fijn zou vinden als ik een van haar ouders zou bellen, waarop ze ja zei, en dus heb ik haar moeder gebeld. Uiteindelijk heeft ze met haar moeder en de huisarts gesproken en zijn ze daarna naar huis gegaan.  

Welke tips zou jij meegeven aan een geneeskunde student die start met het werk als doktersassistent(e)? 

Mijn tips zijn: 

  • Schrijf alles goed op in het HIS systeem 
  • Als je vragen hebt of twijfelt, vraag het gewoon aan een collega 
  • Geen paniek, blijf rustig (dat werkt meestal ook voor de patiënt geruststellend) 
Anna Simonelli

Wil jij ook graag werken als doktersassistent(e)? Meld je dan vrijblijvend aan via de volgende link: https://app.huisartsenhulp.nl/inschrijven